1899 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Peyami Sefa, edebiyat dünyasında daha çok kaleme aldığı psikolojik romanları ile tanınmaktadır. 1961 yılında İstanbul’da vefat eden Peyami Sefa, şair bir babadan doğma olmasından dolayı edebiyata daha çocukluk yaşlarda iken ilgi göstermeye başlamıştır. Yoksulluk nedeni ile kötü bir çocukluk dönemi yaşayan Peyami aynı zamanda 9 yaşında yakalandığı kemik veremi nedeni ile çok zor zamanlar geçirdiğini ifade etmekte. Hayata daha 13 yaşında iken atılmış, Posta ve Telgraf nezaretinde memur olarak çalışarak parasını kazanma gayreti göstermiştir. Peyami Sefa’nın babası gibi amcalarının da şiir yazma konusunda da yetenekleri bulunmaktadır. Amcalarının yönlendirmesi ile edebiyata atılmış, Yirminci Asır adlı akşam saatlerinde dağıtılan bir gazetede Asrın Hikayeleri adı altında hikayeler yazmaya başlamıştır.
İlginizi Çekebilir: Ahmed Arif Sözleri adlı yazımız ile Ahmed Arif’e ait olan güzel sözleri paylaşmış bulunmaktayız.
Teknolojinin gelişmesi ile beraber insanlar sosyal medya içerisinde belirli bir takipçi kitlesi kazanmak adına edebiyatçıların, ünlülerin, siyasilerin sözlerini paylaşarak kitlelerinin kalplerine dokunmak istemektedirler. Peyami Safa Sözleri bu bağlamda en çok aratılan öbekler arasında yer almakta. Eğer belirli bir duyguyu kelimeler ile aktarmak istiyorsanız Peyami Safa sözleri bu konuda ihtiyaçlarınızı tamamen karşılayabilmektedir. Yoksulluk nedeni ile yazdıklarını büyük kitlelere ulaştıramayacağını düşünen Peyami Sefa, annesinin adından esinlenerek öylesine hazırladığı Cingöz Recai romanı polisiye alanında ilgi görüp büyümesine büyük oranda katkı sağlamıştır. Roman içerisinde annesinin adı olan Server Bedia’nın adını takma ad olarak kullanması içeriğin daha da zenginleşmesine büyük oranda katkı sağlamıştır.
Peyami Safa Sözleri
Zaman yürümüyor, dakikalar korkunç bir sıkıntı içinde uzuyorlar, hatta dağılıyor, birikmiyor, toplanmıyor ve bir çeyrek saat olamıyorlar.
Keşke futbol oynasaymışım; belki de bacağımı Nüzhet’in aşkı kadar yormazdı.
Güzelleşmek için yalan elbiseleri arıyoruz ve çıplak hakikati örtmeye, gizlemeye çalışıyoruz; hatta kefen bile cesedimizin çirkinliğini gizlemek için beyaz bir yalandır, değil mi?
Batıda hükumet sansürü yerine seviye sansürü vardır. Bu seviyenin olmadığı memleketlerde kanun düşünceyi hudutlandırır. Düşünce hürriyeti isteyenler daha evvel düşünce seviyesinin yükselmesine hizmet etmelidirler.
Bilgi kültürün hammaddesidir. Lâzımdır, fakat kâfi değildir. Bilginin kültür haline gelebilmesi için, zekânın endüstrisinde mamul madde, yani fikir haline gelebilmesi gerekir.
